Եղբ. Եղիշէ Մանուկեան ծնած է 1914-ին, Ատանա։ Փոքր տարիքին ան կը կորսնցնէ ծնողքը։ Մինչեւ 1919 կը մնայ Մերսինի որբանոցը։ Այնուհետեւ կը փոխադրուի Լիբանան, ուր նախակրթութիւնը կը ստանայ Աշքութի, ապա՝ Պէյրութի Քէլէքեան որբանոցներուն մէջ։

1926-ին ան կը ղրկուի Կիպրոս՝ Մելքոնեան կրթական հաստատութեան մէջ ուսանելու համար։

Փոքր տարիքէն ֆութպոլի սիրահար, 1930-ին ան արդէն ուշագրաւ ֆութպոլիստ է Կիպրոսի «Կայծակ» եւ Մելքոնեանի առաջին խումբերէն։

1931-ին, ան կը վերադառնայ Պէյրութ, անկէ կ’անցնի Դամասկոս, փնտռելու համար երեք եղբայրներն ու չորս մօրեղբայրները։ Կը գտնէ բոլորն ալ։ Այս շրջագայութեան ընթացքին ան կ’արձանագրուի Հ.Մ.Ը.Մ.ին եւ մուտք կը գործէ Հ.Յ.Դաշնակցութեան շարքեր։

Վերադառնալով Մելքոնեան, կրթութիւնը կ’աւարտէ 1932-ին։

Եղիշէ Մանուկեանի կեանքը Հ.Մ.Ը.Մ.ի մէջ կը սկսի 1932-ին, Դամասկոսի մասնաճիւղին մէջ եւ կը շարունակուի Պէյրութ, Պաղեստին եւ դարձեալ Պէյրութ։ Իբրեւ տոկուն յետսապահ, ան մաս կը կազմէ Հ.Մ.Ը.Մ.ի ֆութպոլի ախոյեան եւ բաժակակիր խումբերուն։ Հ.Մ.Ը.Մ.ի ֆութպոլի խումբին հետ ան Լիբանանի ախոյեանութիւնը կը շահի 1943-ին, 1944-ին, 1945-ին եւ 1950-ին, բաժակը՝ 1943-ին եւ 1948-ին, Պէյրութի քաղաքապետութեան բաժակը՝ 1940-ին։

Եղիշէ Մանուկեան երիտասարդ տարիքէն մաս կը կազմէ միութեան վարչական կազմերուն։ Այսպէս, 1935-ին, Սուրիոյ եւ Լիբանանի Պատգամաւորական չորրորդ ժողովը զինք կ’ընտրէ Մերձաւոր Արեւելքի Շրջանային Վարչութեան անդամ։ 1937-ին ան կը փոխադրուի Հայֆա։ Շրջանային Վարչութիւնը առիթէն օգտուելով իրեն պարտականութիւն կու տայ վերակենդանացնել տեղւոյն մասնաճիւղը։ Ան ձեռնհասօրէն կը վերակազմէ ու կը մարզէ Հ.Մ.Ը.Մ.ի Հայֆայի, Եաֆայի եւ Երուսաղէմի ֆութպոլի խումբերը, ինչպէս նաեւ կը կազմակերպէ շրջանի միջ-մասնաճիւղային առաջին խաղերը։

Պէյրութ վերադարձին, 1941-ին, Եղիշէ Մանուկեան կ’ընտրուի Հ.Մ.Ը.Մ.ի Պէյրութի մասնաճիւղի անդամ՝ սկաուտական բաժինի ներկայացուցիչի պաշտօնով։ 1943-ին ան կրկին մաս կը կազմէ վարչութեան՝ այս անգամ մարզական պատասխանատուի հանգամանքով։

Փայլուն մարզիկ մը ըլլալու կողքին, Եղիշէ Մանուկեան կը հանդիսանայ հմուտ հրապարակագիր եւ գաղափարախօս։ Միաժամանակ, ան կ’ունենայ կրթական բեղուն գործունէութիւն՝ երկար տարիներով ծառայելով Դամասկոսի եւ Պէյրութի հայկական վարժարաններուն։

Միութենական եւ ազգային իր երկարամեայ նուիրեալ ու անշահախնդիր գործունէութեան առ ի գնահատանք, Հ.Մ.Ը.Մ.ի Կեդրոնական Վարչութիւնը 14 Մայիս 1992-ին, զինք կը պարգեւատրէ միութեան «Արժանեաց» շքանշանով։

Եղբ. Եղիշէ Մանուկեան կը մահանայ 1994-ին։